بغـــــل کن! بدون آنکه حرفی میانمان رد و بدل شود. فقط نگاه باشد و نفس... زندگیــــ آنقــدرها دوام نمي آورد همین حالا هم دیر است

و تـو چـہ ميفـَهمے از روزگـآرم..
از دلتـَنگے ام،
گـآهے بـہ خـُدا التمـآس ميکُنــَم
خوابــَت را ببينــَم،
ميفـَهمے؟
فقـط خوابـــَتررا......

غــُــصـّه دار که ببینــــمت نَـــفَس هَــــــــم
به کامَــــــم تلــــخ می شود…

درد بزرگیه
برای کسی که متوجه نبودنت نیست
پرپر بشی . . .
ولی وقتی بعد از یک روز در به دری و دلواپسی
بهش میگی نگرانت بودم دلم هزار راه رفت
تموم چیزی که میشنوی
یک “مرسی” خشک و خالیه…..!

درد داره
یکی میشه همه ی زندگیت
ولی هیچ جای زندگیت حضور نداره…..!

رفته اند !
نیستند…
دلم ، صبر و قرارم ، دستانت ، نگاهت ، هوش از سرم
بیاورشان…

مهم نیست از بیرون چه طور به نظر میام !
کسایی که درونمو می بینن واسم کافین !
واسه اونایی که از رو ظاهرم قضاوت می کنن حرفی ندارم !
همون بیرون بمونن واسشون بسه !

همیشه به یادت هستم اما شاهدی ندارم جز کلاغ بام خانه مان
که او هم حقیقت را به تکه پنیری می فروشد

یاد گرفتـــه ام

انسان مدرنـــی باشــــم

و هــر بار که دلتنـــــــگ میشــــوم

بـه جای بغـــــض و اشــــک

تنهـــا به این جملـــه اکتفــا کنـــم کــه

هوای بـــد ایــن روزهــا

آدم را افســــــــرده میکنـد ...!

این روزها

هوای مرا نداری ،

خفه نمیشوی ؟ بی هوای من !